امروز زادروز میلاد توست. نامت بی‌تردید بر تارک تاریخ می‌درخشد.

میلیون‌ها تن در سرتاسر جهان، از چهارده قرن تاکنون، تو را امام و پیشوای خویش خوانده‌اند. برخی حتی مرتبه‌ی تو را تا مقام ربوبیت و خداوندگاری بالا برده‌اند.

میلیو‌ن‌ها تن از تو خواسته‌اند حاجاتشان را برآوری. میلیون‌ها تن از تو خواسته‌اند نجات‌بخش روز رستاخیزشان باشی. میلیون‌ها تن به شوق دیدار تو خطرها را به جان خریده‌اند و بار سفر بسته‌اند تا آستان درگاهت را ببوسند.

میلیون‌ها تن با حسرت زیارت حرم و بارگاه تو سر بر خاک نهاده‌اند و آرزویشان را برای همیشه به گور برده‌اند. به راستی تو کیستی که این همه عاشق سینه‌چاک داری؟ تو کیستی و این همه عاشق سینه‌چاک، چه اندازه تو را شناخته‌اند و چه اندازه تو را به درستی شناخته‌اند؟ از تو چقدر می دانیم؟ از سیره‌ی تو چقدر آموخته‌ایم؟ از منش تو، جوانمردی و فتوت تو، ایمان تو، استقامت تو، عدالت تو و حق‌مداری تو چقدر می‌دانیم؟ از اخلاق تو، ادب تو، نظم تو، راستی و درستکاری تو، حقیقت‌جویی تو چقدر خوانده‌ایم؟ جاری کردن قانون در حق غریبه و آشنا، برابر دانستن خود با غیرمسلمانان در پیشگاه عدالت، رعایت دقیق حق‌الناس در صرف اموال عمومی برای نزدیک‌ترین خویشاوندان، توبیخ نزدیک‌ترین افراد خانواده در هنگام بهره‌گیری از بیت‌المال، رعایت حقوق شهروندی مخالفان و قطع نکردن حقوقشان از خزانه‌ی حکومت، آزادی بیان برای هتاک‌ترین دشمنان، پرهیز از جنگ تا آنجا که امکان داشته باشد، نظارت بر وضع ضعفا و یتیمان جامعه و نظایر این‌ها، چشم تاریخ را حیران کرده است. تو هنوز آن‌چنان که باید شناخته نشده‌ای. این کافی نیست که تو را مولای خود بخوانیم. باید تو از نو بخوانیم و باید تو را بسیار بخوانیم؛ چراکه به سیره‌ی تو و به حقیقت وجودی شخصیت تو در این گوشه از تاریخ، بیش از هر زمان دیگری محتاجیم.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا